CIEMNOŚĆ

Işık hemen söner, sanki gitmek istemiyormuş gibi duvarlardaki çatlaklara tutunur. Hava duman ve gerçekleşmemiş sözlerden dolayı kalınlaşıyor. Dünya iki renge ayrılıyor: siyah ve siyaha yakın. Aşk çoktan, hafıza koridorlarında dolaşan ve kimi çağırdığını bir türlü anlayamayan bir yankıya dönüştü. Müzik sanki cam üzerinde çıplak ayakla yavaşça yürüyor gibi, ama her adımda daha çok acıtıyor. İçinde bir dua var ama inanç olmadan, sadece istemeye alışkanlık. Her şey yalan söylediğinde bile, dumanın içinde veya küllerin arasında olsa bile, garip bir inatla arama isteği kalır. Çünkü bu balad çalmaya devam ettiği sürece, karanlık hala ışığın ne olduğunu hatırlıyor.