Prędkość we krwi

Şehir gece Noel ağacına benziyor - yanıp sönüyor, parıldıyor, yine de vermeyeceği bir şeyleri vaat ediyor. Asfalt tekerleklerin altında kükrüyor, rüzgar düşünceleri paramparça ediyor ve aniden - normal hayatta kasılana kadar özlediğiniz o özgürlük geliyor. Burada örnek olmana, hiçbir şey açıklamana gerek yok. Sadece motor, kulaklardaki nabız ve müzik uğultusu, kendi şüphelerini bile bastıran. Bu hızda özel bir dürüstlük var. Kurallar arka plana geçtiğinde ve her kilometre çok uzun bir "tutunma"dan sonra gelen bir nefes gibi olduğunda. Belki biri buna çılgınlık diyecektir, ama bazıları için bu, kalbin henüz pes etmediğini hissetmenin tek yoludur.