CONCRETE ANGEL

Bazen aşk bir inşaat alanına benzer - sanki bir ev inşa ediyormuşsunuz gibi, ama sonunda bir duvar elde edersiniz. Tuğla tuğla, sessizlikten sonra söz, ve işte bu betonun arkasından ne nefes ne de kalp atışı duyulmuyor artık. Hala güzel, düzgün, güvenilir - sadece geceleri apartman girişleri gibi soğuk. Şarkı, kendini kapatmış birine ulaşmak için son bir çaba gibi. Onda yorgunluk var ama öfke yok. Orada hala bir yumuşaklık var, sadece yorgun, uykusuz bir gecenin tadıyla ve sessiz bir itirafla: "Artık kurtarmıyorum." Ölmemiş, sadece donup beton bir melek olmuş bir aşk gibi geliyor.