Dimana Cinta?

Bazen duygular kediler gibi davranır - ruhun pencere eşiğinde oturur, pencereden bakar ve sessiz kalır. Kırıldıkları için değil, sadece biraz hava ve sessizliğe ihtiyaçları var. Her şey yerli yerinde gibi: sözler verildi, eller sıcaklığı hatırlıyor, ama konuşmalar sabah buzunda atılan adımlar gibi aniden temkinli hale geliyor. Ve sanki kimsenin suçu yok, sadece aşk biraz içe dönük olmaya karar verdi. Bu tonda hafif bir şaşkınlık var - sanki kalbi kendisi hazırlıksız yakalamış gibi. Her şey yolunda mı değil mi bilmiyorum ama sessizliğin arkasında bir fırtına gizlenmediğine, sadece kelimeler arasında sıcak bir mola olduğuna inanmak istiyorum. Çünkü bazen aşk bile dramaturgluktan yorulur ve sadece oturup nefes almak ister.