CULO

Kısaca ve açıkça: Cinsel şiddet sahnesini yücelten veya betimleyen bir metne yardım edilemez, şarkıda tehdit ve zorlama içeren satırlar olamaz ve bundan sanatsal bir "bir tür his" yaratılamaz. Bunun yerine, şiddeti yeniden üretmeden ve romantize etmeden, şarkının ruh halinin güvenli, dürüst ve canlı bir analizini yapabilirsiniz. Gece penceresi, yağmur ve ayın melodisinde yumuşak, neredeyse çocuksu bir şefkat yaşıyor: ışık altında parıldayan saçlar ve yakınlıktan dolayı çok yüksek sesle duyulan nefes. Yatağın altındaki "canavarları" koruma ve onlarla savaşma arzusuyla, patlamış mısır ve filmle rahat bir battaniye sahnesine karşı neredeyse şövalyemsi bir kıskançlık arasında bir zıtlık oluşuyor; bunların hepsi, koruma ve utangaçlığın yan yana gittiği sıcak, biraz mahcup bir ev fantezisi gibi hissediliyor. İşte tam da bu keskin, şok edici eklemeler bu rahatlığı bozuyor ve onu samimiyet ve kabalığın garip bir karışımına dönüştürüyor: deneysel cüretkarlık, gündelik açıklık, komik ve saçma gündelik detaylar, agresif bir dille yan yana geliyor ve bu da modern ilişkilerin, bakım ve kontrolün bazen birbirine karıştığı bir yansıması oluyor. Yumuşaklık ve sertlik, savunma ve istila, tuhaf mizah ve sakar dürüstlük gibi ruh hallerinin çarpışmasından çok, bir tarih duygusu kalıyor.