Wo sein ?

Sigara sönmek üzere, telefon çaldı ama yine boşuna. Hava, kavga sonrası gibi yoğun, kelimeler asılı kalmış ama artık muhatabı yok. Her şey eskisi gibi: aynı sokaklar, sirenlerin fonunda aynı tanıdık sesler, sadece içimde bir şeyler tamamen yanmış. Düşünmemek için içme alışkanlıkları kaldı, sanki orada birileri daha dinliyormuş gibi boşluğa konuşmak. Müzik, sanki kalp otopilottaymış gibi, düzgün, donuk bir şekilde çalıyor. Bit ve çekim arasında, ne sevgi ne de kendisi olan, kayıp duygusunun çekici hissi. Dünya dönüyor, insanlar zaman, şeref, ruh gibi her şeyi satıyor. Ve sadece satır aralarında basit bir düşünce duyuluyor: Önemli birisi olmadan kaos bile tadını kaybeder.