Little by Little

Dünya yine mükemmel, çiziksiz ve şüphesiz olmayı talep ediyor. Sonra, daha dönüp bakmadan fısıldar: "Bırak, böyle de olur." Bu uç noktalar arasında biri, hayat yavaşça kendi bisikletinin vidalarını söküp alırken, düşmemeye çalışıyor, düşmemek için hayallerinin kalıntılarına tutunarak. Her şey olması gerektiği gibi görünüyordu: özgürlük, gerçekleşen arzular, yetişkinlik ama tekerlekler haince gıcırdıyor ve neden yola çıktığını bilmediğin için rahatsız oluyorsun. Yine de bunda garip bir teselli var: Mükemmelsizlik tek dürüst hal olarak ortaya çıkıyor. Tanrı bugün yatağından ters tarafıyla kalkmış olsa bile.