Люди

Dünya devler üzerinde değil, sadece omuz verenler üzerinde duruyor. Şarkı, yorulmuş elleri, kalplerinde sıcaklık ve iyilik yapma konusunda sessiz bir inatçılık olan sıradan insanlara olan inancı soluyor. Her akorda, tohum ekenleri, sabredenleri ve sevenleri hatırlayan toprağın kendisi yankılanıyor sanki. Bu melodide güzel bir hüzün var: İnsanlar düşüyor, dağılıyor ama büyük bir ateşten sonra sıcak bir kor gibi kalplerde kalıyor. Bu, dua gibi geliyor ve başkaları için yaşayan, dünyanın tam da böyle ayakta durduğunu fark etmeyenlere bir şükran gibi.