Stavo Pensando A Te

Dünya yine yumuşak bir ritimle dönüyor, ısıtılmış lazanya kokusu ve tenimdeki tuz, barda karanlıkta yabancı gözler kadar önemli detaylar. Her şey şaka gibiydi: kahkahalar, bir yudum şarap, "çizilmiş gibi" gökyüzü hakkında bir cümle. Sonra birden boğazında bir düğüm, çünkü çok tanıdık bir his: hem ayrılamazsın hem de hiç karşılaşmak istemezsin. Her satırda tembel bir güneş, sabah ağız kokusu ve ancak ikinci bardaktan sonra gelen düşünceler var. Kolay ve tesadüfi görünen şey, denizden sonra yıkanmayan kum gibi yapışkan bir şeye dönüşüyor. Ve geriye sadece hayatın boşa harcanmış gibi hissettirdiği garip bir duygu kalıyor, ama duraklatma düğmesine basılmıyor.