Estate

Akıl ve duygu arasında denge kurmak, sanki Temmuz sıcağında, rüzgarın deniz koktuğu ve gülünç olma korkusunun hissedildiği bir ipte yürümek gibiydi. Omuzları titriyor ama soğuktan değil: sadece normalde gülümsemenin altında gizlenenler çok yüksek sesle duyuluyor. Bu melodide, dağılmak istemediğiniz ve kimsenin eve gitmek istemediğini bilmesine rağmen "bir tane daha ve eve" dediği o akşamdan bir şeyler var. Ses, sanki kendisinden korkuyormuş gibi titriyor, ama bu titremenin içinde, takvimin öngördüğünden bir an daha yaşamak için duyulan saf bir sevinç var. Yazın tam zamanında bitmesi gerekmiyor ki. Bazen şarkı söylerken dudaklarında ince bir titreme olarak kalır ve kimsenin ne kadar iyi olduğunu anlamaması için sakladığın aptalca bir mutluluktur.