Milano Baby

Şehir aşırı ısınmadan cızır cızır ediyor, asfalt dumanlanıyor, pencereler yabancı pencereleri yansıtıyor ve düşünceler meydandaki güvercinler gibi dağılıyor. Her şey aynı anda önemli ve anlamsız görünüyor: aramalar, toplantılar, beğeniler, içsel "hayat yolunda" her zaman birinin önünü kestiği bu sonsuz dönüşler. O, sanki sadece yanındayken şaşıran bir navigatör gibi. Motorların uğultusunun kalp atışlarıyla karıştığı, duyguların benzin ve yarım kalmışlık koktuğu yerlerde. Milano dişlerini gıcırdatıyor, sivrisinekler ısırıyor, deniz vaat ediyor ama tıpa sunuyor. Yine de bu telaşın içinden, biraz gergin, biraz tehlikeli, sanki kimsenin jeneriğe kadar izlemek istemediği bir diziden bir sahne gibi tuhaf bir çekim doğuyor.