Sin Saber

Bu sanki duygular akıldan önce devreye girmiş gibi. Bazıları hayaller kurarken, diğerleri çoktan başka bir yöne doğru seçimlerini yapmışlar. Ve sonuç garip olmuş: romantik bir hikaye yerine, kalbi başkalarına ait planlarla dolu, kırık bir insanın monologu. Burada her şey “sin saber” (bilmeden): uyarı yok, ipucu yok, geri dönüş hakkı yok. Son jeneriğe kadar karşılıklı gibi görünen bir aşk. Ve sonra aniden tüm bu filmin senin filmin olmadığı ortaya çıkıyor. Sadece tesadüfen kadraja girmişsin. Ama yine de kulağa hoş geliyor. Hatta buradaki kırgınlık bile kötü değil, daha çok şaşkınlık. Çünkü ciddi olarak hayal kurduğunda, uyanmak özellikle acı verir.