Açıklama
Bazen acı çığlıklarla değil, sessiz bir Arnavut aksanıyla gelir. Sanki biri telefonu açmamış gibi. Ya da ismini silmiş, ama yastığa parfüm kokusunu bırakmış gibi. Bu parça, önce affeden, sonra anlayan, sonra da fikrini değiştiren birinin iç monologu gibi geliyor. Bazı yerlerde, apartman kapısında yapılan bir sokak sohbeti gibi doğrudan. Bazı yerlerde ise, sanki sözler kulak için değil, hafıza için söylenmiş gibi, nazik, neredeyse fısıltı gibi. Burada insanlar gerçekten sever, içtenlikle kızar ve affeder... ama sadece teoride. Ve evet, geri dönmek mümkün olsaydı, kimse “gabime” yapmazdı. Ama müzik, duygular gibi, artık acıtmaması gereken şeyleri bile geri getirir.
Sözler ve çeviri
Bu şarkının sözleri henüz eklenmedi.