project tu culo

Sanki biri yastığa sessizce düşüncelerini fısıldıyor, duyulmayacağını bilerek ama yine de umut ederek. Yarı silinmiş cümleler, boğazda takılmış gibi tekrarlanan kelimeler ve dilinde bir diken gibi duran “mi ángel”. Bu sadece aşk hakkında değil. Bu, bir insanın gittiğini bildiğin halde, içinde hala bir sesin “ya hatırlarsa?”, “ya özlüyorsa?” diye sorduğu o duygu hakkında. Ve cevap olmasa bile, parça umut için özenle yer bırakıyor. Umut artık neredeyse hiç ısıtmasa bile.