LIAR?

Sanki biri yanlışlıkla sesli düşünceleri çalma düğmesine basmış gibi hissediyorum. Her şey biraz yapışkan, biraz sarı, biraz “geçen yaz” gibi. Yarı çürümüş bir “affet”, mor gül kokusu ve yalnızlık ile kutsamanın tuhaf bir karışımı - sanki mimosa birden kaktüs olmaya karar vermiş gibi. Bu parça bir hikaye değil, yankısı dinmeyen bir iç diyalog. Yapışkan “la-la-la”, kafanın içinde tekrarlanan bir mantra gibi, “aşk” hakkında konuşmak bile tembel olduğunda. Çünkü zaten anlaşılıyor: I feel without you.