血湧き肉踊る

Sanki biri seslerden bütün bir dünya toplamış ve onu denetimsiz dolaşmaya bırakmış gibi. Önce, sanki uyandıktan sonra kalp yeni bir ritmi deniyormuş gibi temkinli vuruşlar, sonra bas devreye girerek her şeye güven ve ağırlık katıyor. Melodi bazen genişliyor, bazen tekrar küçülüyor, sanki yüksek sesle konuşmaya cesaret edemiyormuş gibi ama işte bu güvensizlikte bir çekicilik var. Müzik, yağmurlu bir günde camdan sızan ışık gibi, sanki hiçbir şey olmamış gibi akıyor ama içimde önemli bir şey çatırdıyor. Sonunda, sanki konuşma yarım kalmış gibi garip bir his kalıyor, ama yine de anlam anlaşılıyor. Sadece ana noktayı duymak için her zaman sonuna kadar konuşmak gerekmez.