The Hit

Parça, orada yine iyi bir şey olmadığını bilerek telefonunuzu kontrol etme alışkanlığı gibidir. Ve yine de - kaydır, pin kodu, kalp boğazda. Çünkü bazen aşk midedeki kelebekler değil, eskiden bulundukları yerde oluşan morluklardır.

Buradaki her şey sanki dünkü dramanın dumanı ve yarı sönmüş "sonra konuşuruz" sözünün arasından geliyormuş gibi geliyor. Not üstüne not, kendi başına onarılamayan çatlaklar boyunca atılan adımlar gibidir. Sanki duygular çoktan tükenmiş gibi görünüyor, ama nedense devam eden bu. Çünkü alışılmış acı da bir bağlantıdır.

Nakarat, kimsenin söylemediği ama herkesin zaten anladığı bir gerçek gibi kesiliyor. Ve evet, belki bu da aynı “çöküş” ama bu tempoda boğulmak ne kadar güzel.