infinite source

Sahne her zaman sonsuz gibi görünürdü, alkışlar da bitmek bilmezdi. Ama bir an gelir, projektörlerin ışığı veda edercesine ısınır, kadehler geleceğe değil, yaşanmış ve söylenmiş olanlara kaldırılır. Bu kırılgan “son kez”de binlerce gece, binlerce hayal ve peşinde koştuğumuz aşkı sonunda yakalamış olmanın yorgun mutluluğu karışır. Nefes alıp son kez, en yüksek sesle selam verilir. Ve sonra sadece sessizlik kalır, bu sessizlikte birinin sesi uzun süre çınlayacak ve havada yabancı bir “bravo” titreyecektir.

yönetmen GREATWORK