I Was Made For Lovin' You

İlk saniyelerden itibaren, iç organlarınızı titreten bir bas sesi duyarsınız, sanki 220 voltluk bir akıma maruz kalmışsınız gibi. Ve sonra her şey kelimelere gerek kalmadan anlaşılır: bu mantıkla ya da felsefeyle ilgili değil, ya vardır ya da yoktur diye bir kimya meselesidir. Burada bu kimya, komik ve hafif bir bağımlılığa varacak kadar aşırıdır.

Her nakarat tekrarı, tekrar tekrar geri dönen takıntılı bir düşünceye benziyor. Kafanızdan bir türlü çıkmayan bir şarkı gibi: sinir bozucu ve aynı zamanda zevk verici. Biraz disko, biraz rock, ama aslında - bu “doğruca doyamıyorum” oyunundan ilk kim bıkacak diye sonsuz bir tartışma.

Bunun güzelliği de burada: her şey son derece basit gibi görünüyor, ama aslında bu, gecenin sonsuz gibi göründüğü ve tek bir bakışın tüm kelimelerin yerini alabildiği anların soundtrack'i.