Cristaux Liquides

Dünya piksellere, hafıza ise koku ve parıltı parçacıklarına bölündü. Bir zamanlar bu kelimelerde sıcaklık ve nefes vardı, ama şimdi geriye sadece ekranın ışığı ve camın arkasından fısıldayan bir ses kaldı. Kelebekler bıçaklara, hassasiyet statik elektriğe, dokunuşlar kaydırmaya dönüştü. Her şey canlı gibi görünüyor, ama nabzı yok.

Kucaklanamayan bir beden, duyguların kaldığı bir ülke ve artık bildirimlerle yer değiştiren insanlar için duyulan özlem gibi geliyor. Yine de içimde küçük bir umut titriyor: “Her şey yolunda”yı yeterince uzun süre tekrarlarsam, belki gerçekten daha kolay hale gelir.