La Vida Se Va

Sanki tüm dünya peşindeymiş gibi koşuyor, ama yine de gökyüzüne bakıp, orada hayalperestler için yer olup olmadığını soruyor. Her satırda, zamanın yumruk gibi sıkıştığı ve nefesin “hala hayattasın, hala yapabilirsin” diye hatırlattığı aceleci bir tat var.

Bu, yaralarını saklamaktan yorulan, ama inanmaktan yorulmayan bir insanın seyahat günlüğüne benziyor. Yüzlerce şehir, yabancı ve tanıdık yüzler, düşmanlar ve dostlar aynı masada - ve tüm bunlar ana fikrin dekoru: nefes alabildiğin sürece yaşamak, gücün yettiği sürece sevmek ve zehirin kendini taşa dönüştürmesine izin vermemek.

Müzik, gece sokaklarında koşmak gibi geliyor - gözlerdeki ateş, kalpteki heyecan, ama bir sonraki virajda her şeyin gerçek olacağına dair inatçı bir umutla.