Не устану любоваться

Aşk burada, kalplerle çevrili bir defterdeki ergenlik notları gibi, naif ve utanmazca parıldıyor. Her şey basit ve açık - boy, figür, gülümseme - sanki dünyada başka mutluluk kriterleri yokmuş gibi, mutlak bir hazineye dönüşüyor.

Bu, sanki biri sonunda en saçma hayranlıklarını yüksek sesle dile getirmeye karar vermiş gibi geliyor. Ve bu dürüstlükte dokunaklı bir şey var: “prens oyunları” yok, gösteriş ve gereksiz koşullar yok. Sadece saf “beğenme” - ve bunu bozacak hiçbir güç dünyada yoktur.