FAVORiTE

Güneşte karamel gibi tatlı ve yapışkan olan bu ritim, sanki ayakların dans pistini, sözlerin ise birbirini bulması için özel olarak yaratılmış gibi. Burada beyaz masa örtüleriyle romantizmden değil, her şey karıştırılırken bardaklardan ve bedenlerden çıkan kıvılcımlardan bahsediyoruz: duman, müzik, sesler. Kulüp gecesinin küçük bir kişisel evrene dönüştüğü hissi, kimsenin isim sormadığı, “favori”nin bir statü değil, deride hissedilen bir duygu olduğu hissi.

Beatler, yağmur sonrası sıcaklık gibi ağır, cümleler, bar tezgahında rastgele bakışlar gibi biraz cüretkar. Ve bunda kendi dürüstlüğü var: nabız, arzu, nezaketin sınırında bir oyun, ki bu aniden en gerçek hayat gibi görünüyor - filtreler olmadan, nezaket sözcükleri olmadan, sadece ışık, ter ve bırakmayan ritim.