プロポーズ

Sanki banyo köpüğünde kendi kendine konuşmak gibi: komik, garip, yer yer acı. İçinde çocukça büyüler, saçma sapan “bibidi-babidi-buu”lar, “normal” olmaya çalışırken hayatın en önemli itirafını yapma çabaları dönüp duruyor. Her şey aynı anda tuhaf bir şekilde güzel ve tuhaf bir şekilde nefret dolu görünüyor - aşk, kendi kendine büyüttüğün ve şimdi sevmemeye korktuğun bir yapım setinden çıkmış bir canavar gibi.

Bu parçanın dünyası, histerinin eşiğinde düşünce ve şakaların telaşıyla doludur, burada kahkaha endişeyle karışır ve itiraflar bazen beyaz bir gündüz uykusu, bazen de birinin elini tutmak için son, çaresiz bir girişim gibi gelir. Ve tüm bu duygu karmaşası içinde yumuşak bir umut var: belki ikisi birlikte bilinmeyen bir yıldıza kaçabilir ve orada her şeyi analiz etmeyi bırakabilirler.