新宝島

İlk saniyelerden itibaren, sanki müzik hiç durmadan çalan, sözlerin kahkahalar, alkışlar ve rastgele bağırışlarla kaybolduğu gürültülü bir parti gibi. Her şey stüdyoda değil, canlı bir sokakta kaydedilmiş gibi: kimisi şarkıya eşlik ediyor, kimisi “let's go” diye bağırıyor, kimisi ise ritimle birlikte teşekkür ediyor. Ve bu hafif dikkatsizlikte özel bir sihir var - şarkının burada ve şimdi olduğu, yarın ise farklı olacağı hissi.

Beatler sadece tempoyu tutmakla kalmıyor, kalabalığın nabzı gibi, farklı dillerdeki kısa kelimeler de cümlelerden daha fazlası oluyor: daha çok, birbirini tanımayan ama aynı titreşimi paylaşan insanlar arasında değiş tokuş edilen sinyaller, kodlar gibi. Parça, kimsenin planlamadığı bir an gibi geliyor, ama birdenbire herkes içinde buluyor kendini ve artık dans etmemek imkansız hale geliyor.