Breakin' Dishes

Tabaklar sanki olimpik diskler gibi uçuyor, sadece koç olarak öfke rolünü üstleniyor. Burada gerginlikten sessizlik bile çınlıyor ve mutfak eşyaları kitlesel intikam silahlarına dönüşüyor. “Bekleyeceğim, açıklayacak” yok - burada artık “karargah yorgun” marşı çalıyor, ama gece diskosunun ritmiyle.

Bu kaosun içinde garip bir enerji var: komedi ve dramanın karışımı, öfkenin o kadar parlak olduğu ki, neredeyse komik olduğu bir enerji. Şömineden çıkan alevler rahatlığı değil, intikamı ısıtıyor ve kırılan her tabak, herhangi bir sözden daha yüksek sesle konuşuyor. Ve bu, sakin bir konuşmadan çok, ufukta polisle dans etmek gibi olsa da, dürüst, yüksek sesli ve skandal tadı var.