真夏の果実

Burada hüzün baskıcı değil, ince bir dalga gibi yayılıyor - tıpkı yaz sıcağının ortasında yağan yağmur gibi. Sanki zaman iki mevsim arasında durmuş gibi: bir yanda olgunlaşan meyve, yapışkan ve tatlı, diğer yanda ise onun tadını alıp götüren soğuk rüzgar.

Sözcükler, özlem ve umut arasında, gözyaşlarının tuzlu tadı ve yazın tatlı hatıraları arasında dönüp duruyor. Ve tüm bunlar trajik değil, neredeyse güzel geliyor: sanki acı da bir süs olabilirmiş gibi. Melodi nazikçe sizi yakalıyor ve yarı uykulu bir hale götürüyor, burada aşkın hatırası, kumlara yazılmış isimleri silen dalgalar gibi sonsuz oluyor.