Mille fois

Bit yumuşak bir şekilde ilerliyor, ancak altında bir gerginlik hissediliyor - sanki pahalı spor ayakkabılar gece şehrinin asfaltında hışırdayarak koşuyorlarmış gibi. Sözlerde alışılmış bir ikilem var: bavullarıyla bekleyen aşk ile peşinden koşup yakalamak gereken para arasında. Biraz yorgunluk, biraz cesaret ve hayatın gerçekleri hakkında çok şey var, duygular kenara park edilirken hız hedef uğruna korunur.

Nakarat, “la money” mantrası gibi tekrar ediyor - sanki kendine neden böyle olduğunu hatırlatmak için. Bir yanda Maldivler ve yüzük hayal eden o, diğer yanda banknotları ve riskleri sayan o. Sonuçta ortaya çıkan soğuk bir sinizm değil, romantizm, iş ve koşuşturmanın tek bir çalma listesinde bir araya geldiği bir neslin dürüst portresi: tatlı duman, söylenmemiş şefkat ve büyük paranın kokusu.