Maldita Mudanza

Bu hikayede, sessiz bir kamp ateşi dumanı ve yabancı bir evin kokusu var, ama yine de acı verecek kadar tanıdık geliyor. Bu hikaye, bir yandan sıcaklık doğarken, diğer yandan bavulların toplanmasından bahsediyor. Eşyalar çantaya konuyor, hayata değil, ve bu yüzden boşluk hissedilir hale geliyor. Duvarlar, zemin ve halılarla ilgili her soruda, ortak olabilecek ama yabancılaşan şeylere duyulan özlem duyulur. Bu yenilgi veya kıskançlık değil, daha çok bir kabul: bazen giden aşk değil, kalmayı başaramayan kişidir. Ve o zaman en güzel ev bile senin olmadığın bir yer gibi gelir.