Бабочки

İlk bahar günlerinin tatlı kaosu - bu hikaye tam da böyle. Aşık olmayı simgeleyen kelebekler, burada özellikle geceleri göğüs kafesine çarpan huzursuz bir endişeye dönüşüyor. Her şey karar verilmiş ve anlaşılmış gibi, ama kalp inatla kendi kurallarına göre oynuyor, yazışmalar ve fotoğraflar ise daha kolay, cüretkar ve derin olduğu zamanlara açılan küçük portallar haline geliyor.

Müzik, çiçek açan bir ağacın kokusu gibi insanı kendine çekiyor - sanki neşeli gibi, ama sonunda ince bir acı kalıyor. Burada bahar hafiflikle değil, kırılganlıkla, kanatların maskesi altındaki bıçaklarla, hiçbir battaniyenin altında saklanamayacak gizli bir yaşamla ilgilidir. Ama bunda kendi dürüstlüğü vardır - bazen kelebeklerin uçmadığını, içten tırmaladığını ve yine de onlardan vazgeçilemeyeceğini kabul etmek.