BARA OU BARREAUX

Kelimeler, spor ayakkabıların altında şehir merdivenleri gibi ritmik bir şekilde vuruyor - hızlı, keskin, parlaklık yok. Burada asfalt, yorgun öfke ve hayatta kalma kokusu var, her hareket bir jest değil, bir strateji, her kelime bir zırh. Satır aralarında paranoya ve adrenalin hissediliyor: kağıt ya da duvarlar, para ya da ölüm, asso, barreau, barrage...

Müzik bunu sadece bir cesaret gösterisi değil, kendine özgü bir sokak mantrası haline getiriyor. Sözcüklerin ve tekrarların ardında sadece hip-hop değil, kaosa karşı bir büyü de duyuluyor - “22 poumons” yetmediğinde bile nefes almaya devam etmek için. Sonuçta, kuralların açıklanmasını beklemeden yaşamaya devam eden hayatın kirli, ağır bir soundtrack'i ortaya çıkıyor.