SINCÈRE

Sanki gece şehrinin kareleri gibi, neon ışıkları yorgun gözleri aydınlatıyor - bu parçada, aşkın uzun zamandır sıcaklığını yitirdiği dürüstçe itiraf ediliyor. Kelimeler az, ama her biri yumruk gibi sıkı: iş, para, yükümlülükler - hepsi “zorunlu” modunda, “istediğim” modunda değil. Arka planda, artık ikisi için atmayan bir kalbe benzeyen hafif bir ritim var.

Burada klasik anlamda bir trajedi yok, daha çok kuru bir tespit var: duygular rakamlarla, şefkat grafiklerle, vaatler ise yanmış planlarla değiştirildi. Ama tüm bunların arasından hayatın hafif ironisi sızıyor: biri “guili guili” arıyor, diğeri “mili mili”. Ve yolların çoktan ayrıldığı açık, sadece müzik bunu mutfakta yapılan soğuk bir konuşmadan daha yumuşak bir şekilde söylemeye izin veriyor.