no lo ves

Sanki “no lo ves” ve “pero tú” kelimeleri arasında gerçek çoktan kaybolmuş bir tartışma gibi geliyor. Duygular masaya dökülürken, karşınızdaki kişi inatla başka yere bakıyor, karşılaştırıyor, sadece canlı “ben buradayım ve şu anda” olan yerde yabancı özellikler arıyor. Bu durum içimizde hem öfke hem de şefkat biriktiriyor - çünkü küçümsenmek üzücü, ama tamamen verilenin fark edilmediği zaman daha da acı verici.

Müzik, dünyaların çarpışmasını taşır - romantizm, acı tonları, sokak ritmi ve Meksika sıcaklığı. Hepsi birlikte, gün batımı ve neon ışıklarının buluşması gibi ses çıkarır: güzel, biraz dramatik ve en az bir kez sevdiğine seslenmeye çalışmış ve karşılığında sadece sessizlik duymuş olan herkese çok tanıdık gelir.