Ain't Supposed To Be

Karanlık bir şehirde rastgele bir ışık gibi bir karşılaşma: Önemli bir şey yok gibi görünüyor, sadece bir akşam, gürültülü bir bar, beton ve neon ışıklar. Ama asfaltta bir çatlaktan aniden canlı bir şey filizleniyor - sanki izin almadan yetişen yabani bir çiçek gibi.

Hem nazik hem de inatçı geliyor: “olmaması gereken” aşk, soğuk sokakların ve yabancı yalnızlıkların ortasında omuzlarını dikleştiriyor. Ve bu onu daha da parlak yapıyor - etrafında yağmur yağsa da umurunda olmayan bir alev gibi. Sonuçta, gerçek duygular doğru yeri seçmezler, sadece kimse onları beklemediği yerde filizlenirler.