THE BOX MEDLEY 10

Şehrin nabzı basa dönüşüyor: modanın tehlikeyle, pathos'un gündelik sertlikle bir arada var olduğu gecekondu mahallelerinden gelen sıcak bir ses. Alan kılık değiştirmiş bir karnavala benziyor - makineli tüfeğin yanında Gucci, yeni spor ayakkabılar ve yüksek sesli koro altında gerçeği saklamanın eski alışkanlığı. Sözcükler derideki izler gibidir: övünmek, kaybedilenler için yas tutmak, neredeyse kişinin kendi cesaretiyle ilgili ironi gibi görünen bir tehdit.

Burada kutlama ve kaygı yan yana yaşıyor ve birbirleriyle oynuyor: Ritim sizi dansa davet ediyor ve çizgiler size sahnenin arkasında her zaman betondan ve yara izlerinden oluşan bir çatı olduğunu hatırlatıyor. Tüm bu kabare vahşeti, "hadi, bir kez daha" hitabıyla paketlenmiş bir hayatta kalma raporu gibi okunuyor; soğuk müziği bastırmaya çalışan sıcaklık ve şakalar. Özgüvenin, şafak vakti mutlaka çıkarılacak bir maskeye dönüşmesi özellikle dokunaklı ve aynı zamanda korkutucu.