Mia

Aşk ve hayatta kalma arasında bir yerde, bekleyen kişiye ve besleyen kişiye karşı garip bir sadakat doğar. Burada duygular, gece şehrinin üzerinde neon ışıkları gibi parıldıyor: güzel, ama soğuk. O, her şeyin “para” için olduğunu, ihanet için olmadığını yemin ediyor, ama bu yorgunluk ve pişmanlık ritminde, gerçek bile bir bahane gibi geliyor. “Amor mia” - sanki uzun zamandır uzaklaşan bir şeyi tutmaya çalışan bir büyü gibi. Ve bu yorgun şefkatte gerçek bir şey var: zamanı yetmeyen, ama iki kez af dilemeyecek kadar gururlu bir aşk.