Recommence-moi

Sanki fırtınadan sonraki sabah gibi - hala fırtına kokusu var, ama havada sessizce umut dolaşıyor. Her şey karıştı, bozuldu, karıştığı, ama birdenbire anlaşıldı: sadece nefes alıp yeniden başlamak mümkün. “Bir, iki, üç” saymak, duraklamalardan bıkmış ve yeniden ritme girmek isteyenler için, parmak uçlarında, seslerinde titremeyle de olsa, bir büyü gibi geliyor.

Her kıtada yumuşak bir ışığın vaadi var: etrafta ne dönerse dönsün, kendi küçük evreni yine de ayakta kalacak. O şarkı söyleyecek, o dans edecek ve zaman bir an için akmayı kesecek, sanki ikinci bir şans vermek istemiş gibi. Bunda romantizm bile yok, sadece nazik bir inatçılık var - dünya yeniden kendine gelene kadar dans etmeye devam etmek.