Velvet Love

Bazen aşk bir fırtına değil, uzun süren bir sis gibidir. Her şey hala yakınmış gibi görünür, ama bir adım yana doğru atarsan, kıyının nerede olduğunu göremezsin. İnsanlar kavga ederek ayrılmazlar, sessizce “mutlu ol” diyerek ayrılırlar, bu sözler sonra göğüs kafesinde yankılanır. Başkasının iyiliğiyle boşluğu doldurmaya çalışır, gülümsemelere, gözlere bakar, tanıdık bir sıcaklık ararsın ve birdenbire tüm bunların geri dönüşü olmayan bir şeyin provası olduğunu fark edersin.

Ama içimde yine de küçük bir hayal yaşıyor: kedilerin ve güneşin koktuğu, mutfakta birinin güldüğü, sevginin sönmediği, sadece kaldığı bir ev - alışılmış, sessiz, benim evim.