Wuare

Şehir uyumuyor, sadece yorgun. Yapıştırılmış posterler ve yapıştırıcı kokusu arasında, günleri ve anlamları uzun zaman önce kaybetmiş bir adam yaşıyor. Bir çıkış yolu aramıyor, sadece daireler çiziyor, sanki parti on yıl sürmüş ve kimse neden toplandıklarını hatırlamıyor gibi. Burada her şey yok oluyor: acı, aşk, arkadaşlar, hatta soyadı. Geriye sadece körelmiş bir kalp ve eski bir radyodan çalan müzik kalıyor - boğuk, ama gerçek.

Ve tüm bunda neredeyse hassas bir şey var - kırılmış ama dürüst olanlarda olduğu gibi. Çünkü düşmüş olsa bile, kendi ritmine göre dönmeye devam ediyor, sanki orada, dumanın ve titremelerin ötesinde, hala sabah olabilirmiş gibi.