Fin de ce monde

Dünya yine çıldırdı - haberleri açtığınızda, kalbiniz eski bir parçadaki bas gibi atmaya başlıyor: yüksek sesle, gergin, ritim dışı. Sanki yukarıdaki tüm bu önemli insanlar insanlarla satranç oynuyorlar ve piyonlar da canlı, yorgun, kızgın. Ama bu haber bantlarının uğultusu altında, sinizmden uyuşmamış bir ses duyuluyor. Uzun zaman önce acıyı kafiyeler ve dumanın arkasına saklamayı öğrenmiş olsa da, hâlâ hissedebilen bir ses.

Burada kahramanlık değil, hayatta kalmak söz konusu. Süt ve günahın bir arada durabileceği bir buzdolabı söz konusu. Polisin koruma değil, daha iyi kaçınılması gereken bir nokta olduğu sokaklar söz konusu. “Onlar” olarak adlandırılan, ama aslında “biz” olan göçmenler hakkında. Ve ilhamın ışıktan değil, kırık bir kalpten geri geldiği hakkında.

Bu seste, dünyadan bıkkınlık ve yine de sessiz kalmamak için çaresiz bir istek var. Haberlerden sonra her şeyi kapatmak isteseniz bile.