Wand

Bazen her şey o kadar güzel bir şekilde yıkılır ki, bu sürece müdahale etmek bile yazık olur. Etrafta kıvılcımlar saçılır, alevler yükselir, her şey parçalanır, ama içerde garip bir sükunet hakimdir. Sonun kaçınılmaz olduğunu bildiğinizde, kendinize biraz lüks izin verebilirsiniz - direnmemek gibi.

Şarkıda, çöküşün sanata dönüştüğü o nadir an hissediliyor. İki insan, dünyaları duvara çarparak parçalanırken el ele tutuşurlar ve bu çarpışmada neredeyse hassas bir şey vardır. Çünkü her şey sona erecekse, en azından birlikte, gözleri açık ve son ana kadar yaşadıkları hissiyle olsun. Güzel, yüksek sesle, dürüstçe.