Milion kilometrów

Dünya, çatlaklı bir plak gibi dönüyor - kiminde müzik daha yüksek, kiminde tıslama. Pencerelerde ışıklar yanıyor, kimisi dua ediyor, kimisi sadece uyanık, kimisi ise sabah havasında ve susmak bilmeyen kendi düşünceleriyle eve gidiyor. Her şey tanıdık geliyor: endişelenen anne, bekleyen kardeş, duvarları insanlardan daha çok şey duyan ev. Ama içimde hafif bir kırılma var, sanki her gün yeniden yaşamayı öğrenmek zorundaymışım gibi. Şehir uyuyor, ama bu huzur değil - bu, birinin bir yerlerde hala yarın sözlerden yanmayacağına inandığı sürece, felaket ve umut arasındaki bir duraklama.