Jakarta Hari Ini

Bazen şehir solmuş gibi görünüyor. Hava aynı - nemli, yapışkan, kahve ve benzin kokulu ama sanki daha az ses, daha az ışık var gibi. Sadece birinin artık köşe başında seni beklemiyor olması nedeniyle. Ve telefonunda adının geçmediği yabancı bir tebrik mesajı yanıp dursun, yine de içinden sessiz bir yankı duyulur: "Bir zamanlar farklı olabilirdi." Acının canlı hissettirmesi tuhaf bir teselli veriyor. Hüzünün altından tam olarak neyin filizlendiği - kayıp gibi görünen her şeyin aslında eksi olmadığı. Bazen bırakmak, insan kalmanın tek yoludur. Söylenmemiş sözlerden kalbi biraz daha dumanlanıyor olsa bile.