LID

Kulaklıklı bir gece bir magazin efsanesine dönüşüyor: kenarlarda tıslayan ve aynı zamanda tuvalete gitme ve anlam arayışı arasındaki istismarlarını anlatıyormuş gibi göz kırpan bir ses. Burada bir kabadayılık ve kentsel trajikomedi var - sanki biri bölgesel bir maça elinde bir katana ve kazanmak için spor ayakkabılarıyla gelmiş gibi, ama aynı zamanda annesi ve perşembe günlerini kaçırdığı hakkında şaka yapmayı da başarıyor.

Bir elektrik direği kaydına benziyor: acımasız dürüstlük, düzensiz mizah ve büyük sözlerin arkasına gizlenmiş ince acı. Bir yanda "senin olanı al" için pompalanan enerji, diğer yanda yorgun bir "Dünyayı kırdım ama tamamen kırmadım." Sertlik ve neredeyse çocuksu gururun bu garip bileşiminin, sokaklarda nasıl hayatta kaldıklarına dair kendi sıcak, biraz da ironik gerçeği var.