Tú Me Dejaste De Querer

Aşk gittiğinde kapıyı çarpmaz, sadece mesajlara cevap vermeyi keser. Ve bunu kızdığı için değil, birdenbire... umursamamaya başladığı için yapar. Göğsünde hafif bir kaşıntı kalır, sanki bedenine uymayan bir ceket giymiş gibi: dar, ama çıkarmaya korkar. Etrafında hayat gürültüyle devam eder - kastanyetler, “¡dale!” nidaları ve sahte neşeli ritimlerle, basit bir gerçeği gizlemeye çalışır: acı da dans edebilir.

Ve her şey bir bayram gibi görünüyor - palmiyeler, terli bardaklar, yanaklardaki parıltılar. Ama her “toma que toma”nın arkasında - inatçı bir eksiklik yankısı var. Bir zamanlar duyguların kontrol altında tutulabileceği düşünülüyordu, ama en kendine güvenen kalp hırsızı bile er ya da geç kendini yeniden sevilmek istediğini fark ediyor.