Retro 11

Gece Retro 11 spor ayakkabılarının ve Dolce'nin derisi gibi kokuyor - hem çok basit hem de biraz teatral bir kombinasyon. Tanıdık bölgelerdeki yayalar, sanki programlanmış gibi bakış atıyor: Bir sallama - ve kimin bağlı olduğu zaten biliniyor. Her görünüşü küçük bir performans gibi: sanki yönetmensiz kısa bir sahne için özel olarak seçilmiş bir imaj gibi. Yarın için hiçbir vaat yok, sadece parıldayan bir Mercedes salonu, DM'de bir fısıltı ve her şeyin "şahitsiz" kuralına göre gerçekleştiği hissi var. Bir gecelik tutku bağımlılık gibidir: baş döndüren öpücükler ve uğruna dua edilen bir beden. Sorunlar bir aksesuardır: cesurca ve doğrudan, gereksiz açıklamalara gerek duymadan. Kendi rolüne karşı hafif bir ironi: mutluluğun kahramanı değil, doğru zamanda doğru anlık çözüm. Haydutça bir cesaret, gizli bir hassasiyet ve aşkın burada hiçbir ilgisi olmadığı, sadece keskin, yakın bir an olduğu bilinci. Bu ritimde gece, vaatlerden daha dürüst görünüyor.