AVÍSAME

Güneş ufkun arkasından fırlıyor ve hava hafifçe yapışkanlaşıyor - nereye varacağını bilmeyen bir sabah öpücüsü gibi. Bu ritimde her şey sanki düzensizlik ve zevk sınırında dans ediyor gibi. O, özdenetimli bir kaos; o ise mükemmel zevkli bir belaydı. Birlikte dumanı dışarı veriyor ve aslında yetişkin olmaları gerekirken, kimin umrunda ki şimdi, diye gülüyorlar. Her şey basit: Güneş, tutku ve tembellikle harmanlanmış küçük kaosları çalarken dünyanın bir dakika beklemesini istiyorlar.