In My Head

Nabzım ritmini kaybetmiş gibi - bazen hızlanıyor, bazen duruyor. Sanki duvarlar bile basla birlikte nefes alıyor, pencerenin dışındaki yağmur da uyum içinde eşlik ediyor. Sözcükler şekillerini kaybediyor, seste eriyor ve geriye sadece vücudun içindekiler kalıyor - göğüs, bacaklar, baş - her şey tek bir kesintisiz akımla uğulduyor. Bu sıcaklığın nereden geldiği belirsiz: ya anılardan ya da sanki nerede acı çekeceğine, nerede yanacağına kendisi karar veren müzikten. Ve bir noktada anlaşılıyor ki - yol kayboldu ama hareket hala devam ediyor. Şimdi sadece derinin altında.