Aw Shit

Bir zamanlar her şey basit görünüyordu: kazanmak, almak, keyif yapmak. Sonra - şak, ve sırtında yükümlülük çuvalı, faturalar, vergiler, sanki düşünceleri okuyan polis gözleri beliriyor. Para parmakların arasından akıp gidiyor ama eller hala altınla dolu. Kafamda hızdan gürültü, ruhumda ise çok uzun süren konfordan kaynaklanan bir boşluk var. Bu, her zaman zirvede olan ama bu yukarıdan görünümün onu mutlu edip etmediğinden emin olmayan bir insanın itirafı gibi geliyor. Satır aralarında, bravado'nun arkasına saklanan yorgunluk. O aziz değil, doğru da değil, sadece sallandığında bile düşmeye alışkın olan biri. Hem meleklerin hem de sonsuza dek "yüzde yüz" olanların arasında kendim olmayı öğrendim. Ve belki de dürüstlük tam da budur - benzin ve viski kokusuyla birlikte olsa bile.