Good Parts

Bu seste, uzun bir konuşmadan sonraki gibi yorgun bir uzlaşma var, artık ilk özür dileyenin kim olduğu önemli değil. Sözler korumaz, suçlamaz, sadece yan yana uzanır, sanki iki insan nihayet tartışmayı bırakmış ve sevginin doğruluk miktarıyla ölçülmediğini anlamış gibi. Sesinde, küllerle karışmış bir yumuşaklık vardı, sanki ateş çoktan söndürülmüş olsa bile anılar hala sıcaklığını koruyordu. Her akor, sadece kokuların ve gölgelerin kaldığı boş bir dairede atılan bir adım gibi duyuluyor. Yüksek sesli itiraflar yok, sadece fısıltıya yakın bir sesle söylenen sessiz bir "iyi şeyleri hatırla". Ve bu da biraz daha kolaylaştırıyor, tıpkı yağmurdan sonra her şey ıslakken ama havanın nihayet temizlenmesi gibi.